میخک صدپر

بومی مجمع الجزایر مالایی به ویژه ملوک است که در بسیاری از جزایر آسیایی و جنوب هند کشت می شود. در هند، عمدتاً در کرالا (کوتاراکارا، چنگانور، دره‌های رودخانه‌های پامبان و مانیمالا، و باغ‌های نواحی پیداوور و کوتایام) و تامیل نادو (نیلگیریس، کورتالام و کانیاکوماری) کشت می‌شود. جوانه گل به طول 10-17.5 میلی متر، قهوه ای تیره یا قرمز غبارآلود، متشکل از یک هیپانتیوم چهار وجهی زیر استوانه ای، کمی مسطح، تخمدان تحتانی دو سلولی با تخمک های متعدد متصل به جفت محوری، که توسط چهار کاسبرگ ضخیم و واگرا پوشیده شده است. و توسط گلبرگ باز نشده متشکل از چهار گلبرگ غشایی که اغلب جدا می شوند، پوشیده شده است که برچه های منحنی متعددی را در بر می گیرد و یک گلبرگ به شکل ایستاده، با بوی قوی، طعم، تند، معطر و به دنبال آن گزگز خفیف زبان.

ترکیبات شیمیایی اصلی اسانس ها هستند. حاوی اوژنول، اوژنیتین، اوژنالاستات، کاریوفیلن، فنیل پروپانوئیدهایی مانند کارواکرول، تیمول و سینامالدئید است. همچنین حاوی استیل اوژنول، بتاکاریوفیلن و وانیلین، کراتگولیک اسید است.

در اختلالات گوارشی، سوء هاضمه، تحریک پذیری معده، اسهال، ناراحتی های معده و روده، وبا، سرفه، فارنژیت تسکین دهنده تحریک (التهاب حلق)، آسم، سردرد، دندان درد، گوش درد، گرفتگی عضلانی استفاده می شود. همچنین برای تسکین درد ناشی از روماتیسم، آرتریت یا سایر دردهای مبتنی بر التهاب استفاده می شود.