علف لیمو

نام های منطقه ای:

انگلیسی: Lemon grass

بنگالی: Gandhatrun, Gandhabenaa

پنجابی: Gandhatrun, Sharbaan

تامیل: Vasanaipillu

تلوگو: Nimmagaddi, Vasana gaddi

سانسکریت: Bhutrnah, Jambiratrnah, Guhybija, Bhutika

فارسی: علف لیمو

کِنادا: Majjigahullu, Malayalam : Chennanampullu, Incippullu, Vasanappullu

گجراتی: Lilichaa

مراتی: Hirvaa Chahaa, Olaa Chahaa, Paatichahaa

هندی: Gandhatrun, Harichaaya

علف لیمو یا علف روغنی ، یک گیاه استوایی از جنوب آسیا و جنوب شرق آسیا است. علف لیمو یک علف بلند چند ساله پرزدار است که در مناطق مختلف هند کشت می شود. ریشه ها الیافی، فرعی، 5 تا 10 میلی متر طول، 0.2 تا 0.7 میلی متر ضخامت هستند. ریزوم نامنظم، به رنگ قهوه ای تیره، میانگره های باریک به طول 4 تا 9 سانتی متر و قطر 1.5 تا 2 سانتی متر است. ساقه به رنگ زرد کم رنگ، توخالی، 4 تا 10 سانتی متر طول، 1 تا 3 سانتی متر قطر است. برگها گلوک، خطی، رگبرگهای موازی، حدود 90 سانتیمتر طول، 2 تا 3 سانتیمتر عرض، نوار میانی آشکار، راس نوک تیز، لبه کامل، با قاعده غلاف و یک قلاب در قاعده آن هستند. بوی لیمو، طعم تلخ.

قسمت های مورد استفاده:

تمامی قسمت ها
ترکیبات گیاهی:

اسانس حاوی سیترال به عنوان جزء اصلی علاوه بر ژرانیول و سایر ترپن ها. همچنین حاوی 65 تا 85 درصد سیترال علاوه بر میرسن، سیترونلا، سیترونلول و ژرانیول است.
خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Katu, Tikta

Guna: Laghu, Ruksa, Tiksna

Virya: Usna

Vipaka: Katu

Karma: Caksusya, Dipana, Kaphahara, Stanyajanana, Vatahara, Visaghna, Sitaprasamana, Recana, Mukhasodhana, Avrsya, Rucikaraka, Vamihara

کاربردهای آن در طب آیورودا:

Svasa, Bhutabadha, Daha, Dadru, Kasa, Krmi, Kustha, Udara, Arocaka, Santapa, Vami, Grahabadha, Udarda.

مصارف پزشکی:

اختلالات دستگاه گوارش، عفونت ها و آلودگی ها، اختلالات سیستم خونی، اختلالات دستگاه تناسلی ادراری، اختلالات دستگاه تنفسی، اختلالات روانی، اختلالات سیستم متابولیک.