فلفل سیاه

اعتقاد بر این است که این گونه بومی تپه های جنوب غربی هند است. در مناطق گرم و مرطوب هند، سریلانکا، مالزی، اندونزی و چندین کشور گرمسیری کشت می شود. حضور آن در طبیعت در حال حاضر در گات های غربی کارناتاکا، کرالا، آسام، ماهاراشترا و تامیل نادو دیده می شود. گیاه ماریشا یک کوهنورد چوبی چند ساله است که تا ارتفاع یا طول 10 متر یا بیشتر روی درختان تکیه گاه، میله ها یا داربست ها رشد می کند. این درخت انگور پراکنده است که به راحتی در جایی که ساقه های دنباله دار زمین را لمس می کنند ریشه می زند. میوه‌ها گرد، توت‌مانند، تا قطر 6 میلی‌متر، در ابتدا سبز رنگ هستند، اما با رسیدن به رنگ قرمز در می‌آیند و هر کدام حاوی یک دانه است. 50-60 میوه روی هر سنبله تولید می شود. میوه های خشک سیاه مایل به خاکستری تا سیاه، سفت، چروکیده، 0.4-0.5 سانتی متر قطر، بوی معطر و طعم تند.

حاوی آلکالوئیدها و اسانس است. حاوی – پیپرین 5-10٪، پیپریدین، چاویسین، پیپرتین، پیپرتین، پیپرولئین A، و B، فروپرین، دی هیدروفروپرین، سیترونلول، کریپتون، دی هیدروکاروئول، اسید a-b، پیپرونال، کامفن، ب-آلیکوفیلنین، پیپن، B-آلوفیلنین روغن.

میوه ها در تقویت کننده های گوارشی، افزایش جریان بزاق، بهبود اشتها، درمان سرفه، سرماخوردگی، لرز، آنفولانزا، تب، مشکلات تنفسی، مشکلات قلبی، قولنج، دیابت، وبا، سیفلیس، کم خونی و انبوه، بیماری های معده مانند سوء هاضمه، نفخ شکم، یبوست و اسهال. گاهی به جای مکعب ها برای سوزاک استفاده می شود. در درمان درد، روماتیسم، افزایش گردش خون، خستگی و دردهای عضلانی استفاده می شود. همچنین در اختلالات سرگیجه، فلج و آرتریت استفاده می شود. در خارج از آن به دلیل خواص ساینده و به عنوان یک کاربرد محلی برای گلودرد آرام و برخی بیماری های پوستی استفاده می شود.

نام های منطقه ای:

انگلیسی: Black Pepper

هندی: Kalimirch

سانسکریت: Vellaja, Krsna, Usana

اردو: Filfil Siyah, Kalimirich

پنجابی: Galmirich, Kalimirch

بنگالی: Golmorich, Kalamorich, Morich

گجراتی: Kalimori

کِنادا: Karimonaru, Menaru

مالایالام: Kurumulaku

مراتی: Kalamiri

تامیل: Milagu

تلوگو: Miriyalu, Marichamu