فلفل بلند

نام های منطقه ای:

انگلیسی: Piper root

هندی: Piparamula

سانسکریت: Magadhi, Granthika, Pippalika, Pippali

اردو: Filfil Daraz, Pipul

پنجابی: Pippalimula, Magha

گجراتی: Gantoda, Ganthoda

بنگالی: Pipulmul

کِنادا: Modikaddi, Hippali, Tippali, Modi

مالایالام: Kattuthippaliver, Tippaliveru

مراتی: Pimplimula

اوریا: Pippalimula, Bana Pippalimula

تامیل: Kanda Tippili, Ambinadi Desavaram

تلوگو: Modi, Madikatta

این گیاه بومی شمال شرق هند است. این گونه در سطح جهانی در منطقه هند و مالزی، جزیره کار نیکوبار و سریلانکا پراکنده است. در هند حضور آن از تپه های پایین هیمالیا مرکزی تا شرقی تا آسام، مگالایا و همچنین گات های غربی کرالا، بنگال و تامیل نادو گزارش شده است. پیپالی گیاهی باریک، معطر، خزنده و چند ساله است. بومی مناطق گرمتر کشور داروی موجود در قطعات بریده شده، دارای میانگره های متمایز و گره های متورم با تعدادی ریشه های کوچک و اسکار ریشه. تنومند، استوانه ای، ضخامت 0.2-0.6 سانتی متر، قهوه ای مایل به قرمز تا خاکستری؛ بو، معطر؛ طعم، تند

قسمت های مورد استفاده:

میوه ، ریشه و ساقه

ترکیبات گیاهی:

فلفل بلند حاوی آلکالوئیدها و روغن های ضروری است. اسانس حاوی مونو و سسکوی ترپن ها، کاریوفیلن است. آلکالوئیدها شامل پیپرین، پیپرلونگومین، پیپرلونگومینین، پیپرنونالین، پیپروندکالیدین، پیپرساید، سزامین، B-سیتوسترول، آریستولاکتام ها، سفارانون B، پیپرلاکتوم A و پیپرولاکتام B و 4-5 دی اکسوآپورفین هستند.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Katu

Guna: Laghu, Ruksa

Vipaka: Katu

Virya: Usna

Karma: Dipana, Kaphahara, Pacana, Rucya, Vatahara, Vatanulomana, Vulaprasamana

کاربردهای آن در طب آیورودا:

گناه، گلما، بیماری کرم، بیماری معده، نقرس.

مصارف پزشکی:

برای درمان تب، یرقان، کمردرد، آرتریت، روماتیسم، شکستگی، رگ به رگ شدن، گوش درد، اسهال، انبوه، سرفه، سکسکه، آسم، تنگی نفس، گرفتگی صدا، مصرف، نفخ، قولنج، استفراغ، گاستریت اسیدی، ادم استفاده می شود. بیماری های دهان، بیماری های چشم، بیماری های منی، بیماری های زنان و خونریزی های ذاتی، بهبود جذب مواد مغذی، مواد معدنی و ویتامین ها باعث کاهش چاقی، شفاف سازی پوست، صاف شدن چین و چروک ها و کندی پیری می شود.