سوسنبر

نام های منطقه ای:

فارسی: سوسنبر ، نعناع دشتی ، سوسن عنبر ، پونه سنبله ای

انگلیسی: Spear-Mint, Garden Mint

هندی: Pudeenaa

سانسکریت: Putiha, Rocani, Podinakah

پنجابی: Parari pudina

بنگالی: Pudinaa

گجراتی: Phudino

مراتی: Pudinaa

تامیل: Pudeenaa

تلوگو: Pudeenaa

این گیاه در سراسر اروپا، آفریقا، آسیا، استرالیا، آفریقای غربی، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و جزایر مختلف اقیانوسی که آزادانه در هر باغ رشد می‌کند، پراکنده است، اما در اصل بومی منطقه مدیترانه است و به طور گسترده در سراسر دشت‌های هند کشت می‌شود. پودینا گیاهی معطر علفی و ریشه خزنده و چند ساله به ارتفاع 30 تا 90 سانتی متر است. دارو از شاخه های کوچک خرد شده تشکیل شده است. برگهای مقابل، دکوس، کمی دمبرگ، دمبرگ به طول 2 میلی متر. برگ های بالغ به طول 2.5 تا 3.5 سانتی متر و عرض 1.5 تا 2.0 سانتی متر، بسیار ریزه مودار، بیضی شکل، راس حاد، دندانه دار درشت، نسبتاً صاف تر و سطح بالایی تیره تر. ساقه چهارگوش، ریزه مودار، به رنگ قهوه ای روشن تا قهوه ای و گل هایی به شکل استوانه ای شل، خوشه های باریک، گلوی کاسه گل برهنه، تاج گلی صاف، دانه ها کوچک، بوی معطر موسیلاژین و طعم کمی تند دارند.

قسمت های مورد استفاده:

روغن و تمامی قسمت ها

ترکیبات گیاهی:

اسانس (2/0 تا 8/0 درصد) حاوی ترپن مانند کارون (60 درصد) و لیمونن (10 درصد) به عنوان ترکیبات اصلی. اسیدهای فلاندرین، دی هیدروکاروئول استات، بوتیریک، کاپروییک یا کاپریلیک نیز وجود دارد.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Katu

Guna: Laghu, Ruksa, Tiksna

Vipaka: Katu

Virya: Usna

Karma : Balya, Dipana, Kaphahara, Mutrala, Rocana, Vatahara

کاربردهای آن در طب آیورودا:

جیرنا، جوارا، سولا، آگنیماندیا، آجیرنا، آروچی، آتیسارا، سواسا، چاردی، آدهمانا، هیکا، کاسا، کرمی، موتراکرچرا، کاستارتاوا، پراسوتیجورا، مادا، ویسوچیکا، گراهانی.

مصارف پزشکی:

برای اختلالات گوارشی از جمله گاز، سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، نفخ، اسپاسم دستگاه گوارش فوقانی، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، تورم مجرای صفراوی و کیسه صفرا (التهاب)، سنگ کیسه صفرا و درد قولنج استفاده می شود. همچنین برای گلودرد، سرماخوردگی، سردرد، تب، مشکلات قلبی، دندان درد، گرفتگی عضلات، سرطان، بواسیر و التهاب مجاری تنفسی استفاده می شود. برای تورم داخل دهان، ورم مفاصل، دردهای عضلانی و عصبی موضعی و بیماری های پوستی از جمله خارش و کهیر مستقیماً روی پوست استفاده می شود. از آن در غذاها، نوشیدنی ها، خمیر دندان دهانشویه به عنوان طعم دهنده استفاده می شود.