نام های منطقه ای:
فارسی: راش هندی
انگلیسی: Karanja, Kerong
هندی: Karanj,Kanja,Karanja
سانسکریت: Ghrtakaranja, Karanjaka, Naktahva, Naktamala
اردو: Karanj
پنجابی: Karanj
آسامی: Korach
بنگالی: Daharakaranja, Karanja, Natakaranja
گجراتی: Kanaji
کِنادا: Honge
به طور طبیعی در مناطق گرمسیری و معتدل آسیا، از هند تا ژاپن، تایلند، مالزی، شمال و شمال شرقی استرالیا تا برخی جزایر اقیانوس آرام پراکنده شده است. کارانجا درختی بدون کرک، تا ارتفاع 18 متر یا گاهی بیشتر است که تقریباً در سراسر کشور تا ارتفاع 1200 متری یافت می شود. دانه ها در حدود 1.5-2.5 سانتی متر (0.59-0.98 اینچ) طول دارند و دارای پوششی شکننده و روغنی هستند. برای گیاهخواران ناخوشایند
قسمت های مورد استفاده:
دانه ها
ترکیبات گیاهی:
دانه آن حاوی شش ترکیب (دو استرول، سه مشتق استرول و یک دی ساکارید) همراه با هشت اسید چرب (سه اسید اشباع و پنج اسید غیر اشباع) است. عملکرد متابولیت شامل استات و گالاکتوزید β-سیتوستریل، استرول کلاله، گالاکتوزید آن و ساکارز بود. از بین اسیدهای چرب، اسید اولئیک بیشترین مقدار (44.24%) و پس از آن اسیدهای استئاریک (29.64%) و پالمیتیک (18.58%) وجود داشت. . این روغن دارای محتوای بالایی از تری گلیسیرید، ترکیبات فلاونوئیدی از جمله کارانجین، پونگامول، تانن و کارانجا کرومن است.
خواص آن در طب آیورودا:
Rasa: Katu, Tikta, Kasaya
Guna: Tiksna
Vipaka: Katu
Virya: Usna
Karma: Kandughna, Kaphahara, Pittahara, Vatahara, Visaghna, Vranasodhana
کاربردهای آن در طب آیورودا:
Dustavrana, Krmiroga, Kustha, Prameha, Kandu, Antravidradhi, Vaidradhi, Yoniroga.
مصارف پزشکی:
در بیماری های پوستی، گال، زخم، تبخال، جذام، اگزما، پسوریازیس، بواسیر، زخم، درد کبد و کمر، بیماری های قارچی پوست، سوء هاضمه و مفاصل روماتیسمی کاربرد دارد. در هند از میوه ها و جوانه ها برای تومورهای شکمی، برونشیت، تب های مزمن، اختلالات دستگاه ادراری، دیابت و سیاه سرفه استفاده می شود.
Reviews
There are no reviews yet.