ارزن مرواریدی

نام های منطقه ای:

فارسی: ارزن مرواریدی

انگلیسی: Spiked Millet, Pearl Millet, Bullrush Millet

هندی: Bajra

اردو: Bajra

بنگالی: Bajar, Lahra

گجراتی: Bajni

مالایالام: Malayalam

مراتی: Bajri, Bjr

اوریا: Gantia, Bajri

پنجابی: Bajra

تامیل: Kambu, Kampu

تلوگو: Gantelu, Sajjalu, Sajja

در اروپای شرقی، آفریقا، آسیای معتدل (آسیای غربی، عربستان و چین) و آسیای استوایی (هند و هند و چین)، استرالیا، آمریکای جنوبی، دریای کارائیب کشت می شود. در هند در مناطق خشک و نیمه خشک مرکز کشت می شود. و شبه جزیره هند. این چمن یکساله استوار، مستحکم با پنجه هایی به ارتفاع 1.5 – 3 (-4) متر است. پنجه زدن از پایه، و گاهی اوقات انشعاب از گره های پایین. سیستم ریشه گسترده، ریشه های سرپایی ضخیم از گره های پایین تر. ساقه ها به قطر 1 تا 3 سانتی متر، گره ها بدون کرک تا ریش دار هستند. تیغه های برگ 20 تا 100 سانتی متر طول، 8 تا 80 میلی متر عرض، مژک دار، بدون کرک یا کرک دار، خطی تا خطی مایل به نیزه ای، صاف، راس ضعیف، پایه گرد یا زیر کوره ای. لبه‌ای از کرک به طول 2 تا 3 میلی‌متر. پایه‌های برگ غلاف، خمیده، براق، براق، به رنگ نی، با سطح آکسیال صاف و سطح پشتی کرم رنگ با اندود ریز. 1.5 تا 2 سانتی متر عرض و 14 تا 16 سانتی متر طول. تهویه موازی، لامینه وجود ندارد، بو و طعم نامشخص است.

قسمت های مورد استفاده:

دانه

ترکیبات گیاهی:

حاوی فلاونوئید، آلکالوئید، تانن، فنل و ساپونین است. همچنین حاوی مواد معدنی منگنز، منیزیم، فسفر و مقادیر کمتری مس، آهن، روی، کلسیم و سلنیوم است. همچنین حاوی ویتامین های ب کمپلکس، نیاسین و ریبوفلاوین و بسیاری از آمینو اسیدها مانند تریپتوفان و ویتامین های E و K به همراه اسیدهای چرب امگا 3 و 6 است.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Madhura, Kasaya

Guna: Ruksa, Guru

Virya: Usna

Vipaka: Amla

Karma: Balya, Durjara, Hrdya, Kaphavatahara, Pittahara, Purnstvahara, Vatakara

کاربردهای آن در طب آیورودا:

Prameha, Saitya, Santarpanajanya roga, Sthaulya.

مصارف پزشکی:

برای درمان ناراحتی های قفسه سینه، بیماری های قلبی، اختلالات متابولیک، یبوست، اسهال، درد معده، زخم معده، جذام، چاقی، بلنوره، مسمومیت ها، کم خونی، یرقان، بیماری های تنفسی در کودکان استفاده می شود.