برینگراج

برینگراج گیاهی یک ساله است که معمولاً در نقاط مرطوب به عنوان علف هرز در سراسر جهان رشد می کند. در چین و برزیل نیز یافت می شود. این گیاه به طور گسترده در سراسر هند تا 1700 متر پراکنده شده است. برینگراج گیاهی خزنده با ارتفاع حدود 3 متر است. این گیاه دارای ریشه های استوانه ای مایل به خاکستری است. قطر سر گل های منفرد 6 تا 8 میلی متر (0.24-0.31 اینچ) با گلچه های سفید است. آخن ها فشرده و باریک بال هستند.

قسمت های مورد استفاده گیاه:

تمامی قسمت ها

ترکیبات گیاهی:

برینگراج حاوی اکلیپتیک، هپتاکوسانول، هنتریاکونتانول، کومستان، آلکالوئیدها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدها، پلی استیلن ها، تری ترپنوئیدها، نیکوتین و اسید نیکوتین است. ریشه ها حاوی تیوفن های جایگزین پلی استیلن هستند. برگها حاوی استیگماسترول، a-ترتینیل متانول، ودلولاکتون، دی متیل ودلولاکتون و دی متیل ودلولاکتون-7-گلوکوزید هستند. قسمت هوایی حاوی فیتوسترول، P-amyrin و لوتئولین-7-گلوکوزید، P-گلوکوزید فیتوسترول، یک گلوکوزید تری است. اسید و ودللاکتون همچنین حاوی سیستین، اسید گلوتامیک، فنیل آلانین، تیروزین و متیونین است.

خواص آیورودا:

Rasa- Katu (pungent), Tikta (bitter), Guna (qualities) – Ruksha (dryness), Laghu (light to digest), Virya- Ushna ,Vipaka- Katu.

کاربردهای آیورودا:

Sotha, Kasa, Svasa, Krmiroga, Hrdroga

مصارف پزشکی:

برینگراج برای بهبود زخم ها، سیستم گوارش، سیستم گردش خون، سیستم تنفسی، سیستم ادراری، سیستم تولید مثل، جوان سازی، درمان ریزش مو، اختلالات کبدی، بیماری های پوستی استفاده می شود.