دارچین

نام های منطقه ای:

آسامی: Dalcheni

اردو: Darchini

انگلیسی: Cinnamon bark

اوریا: Dalechini, Guda twak

بنگالی: Daruchini, Darchini

پنجابی: Dalchini, Darchini

سانسکریت: Tvak, Svadvi, Tanutvak , Darusita

فارسی: دارچین

کشمیری: Dalchini, Dalchin

کِنادا: Dalchini Chakke

گجراتی: Dalchini

مالایالام: Karuvapatta, Ilavarngathely

مراتی: Dalchini

هندی: Dalchini

دارچین یک درخت همیشه سبز با اندازه متوسط است که معمولاً به ارتفاع 6-7.5 متر می رسد، در گات های غربی و تپه های مجاور کشت می شود و پوست آن در ماه های آوریل-ژوئیه و اکتبر-دسامبر جمع آوری می شود. قطعات پوست با ضخامت حدود 0.5 میلی متر، شکننده، به صورت تکه یا دوتایی، به طول یک متر یا بیشتر و قطر تا حدود 1 سانتی متر، سطح بیرونی، مایل به زرد مایل به قهوه ای، که با طولی مواج کم رنگ مشخص شده است، دیده می شود. خطوطی با زخم‌ها یا سوراخ‌های کوچک گاه به گاه، سطح داخلی تیره‌تر، مخطط با شبکه‌های دراز طولی، شکستگی، پارگی، عاری از همه چیز به جز آثار چوب پنبه، بو، معطر، طعم، شیرین، معطر با احساس گرما.

قسمت های مورد استفاده:

پوست ساقه

ترکیبات گیاهی:

اسانس، کومارین، تانن و موسیلاژ.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Madhura, Katu, Tiktainn

Guna: Laghu, Ruksa, Tiksna

Virya: Usna

Vipaka: Katu

Karma: Kaphavatahara, Rucya, Visaghna, Kanthasuddhikara

کاربردهای آن در طب آیورودا:

Sitopaladi Curna, Caturjata Curna

مصارف پزشکی:

برای سوء هاضمه نفخ، سوء هاضمه همراه با حالت تهوع، قولنج روده و آتونی گوارشی همراه با شرایط سرماخوردگی و ناتوانی استفاده می شود. برای رفع حالت تهوع و استفراغ استفاده می شود و به دلیل قابض بودن خفیف آن مخصوصاً برای اسهال اطفال استفاده می شود.