فلوس

نام های منطقه ای:

آسامی: Sonaroo

اردو: Khiyar Shambar

انگلیسی: Indian Laburnum, Purging cassia

اوریا: Sunari

بنگالی: Sondala

پنجابی: Amaltas

تامیل: Sarakonrai, Sarak konnai, Sarak kondi, Sharakkonrai

تلوگو: Rela

سانسکریت: Krtamala, Vyadhighata, Sampaka, Nrpadruma

فارسی: فلوس ، خیار شنبر ، خرنوب هندی

کشمیری: Kriyangal Phali

کِنادا: Aragvadha, Kakke, Kakke-gida, Kakkernara, Kakkedai, Rajataru

گجراتی: Garamala, Garamalo

مالایالام: Konna, Kritamalam

مراتی: Bahava, Garamala, Amaltas

هندی: Amaltas

فلوس ، بومی آسیای جنوب شرقی است که اکنون در سراسر جهان در پانتروپیک توزیع شده است. در داخل هند، در داخل هند، هم به صورت وحشی و هم تقریباً در طول صعود به ارتفاع 1200 متری یافت می شود. در هیمالیا این درختی با اندازه متوسط دوش طلایی است که به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ متر (۳۳ تا ۶۶ فوت) با رشد سریع، در سرتاسر هند به‌عنوان گیاه وحشی یا کشت‌شده رشد می‌کند، میوه آن حبوبات است، ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر (۱۲ تا ۲۴ اینچ طول و 1.5-2.5 سانتی متر (0.59-0.98 اینچ) پهن، با بوی تند و حاوی چندین دانه.

قسمت های مورد استفاده:

حبوبات، تفاله میوه، دانه ها، پوست درخت، چوب

ترکیبات گیاهی:

حاوی قند، موسیلاژ، پکتین، آنتراکینون 1.5 درصد و اسید فیستولیک است. ترکیبات شیمیایی اصلی آنتراکینون ها، فیستولیک اسید، راین، رینگلوکوزید، سنوزیدهای A و B، فلوبافن ها، امودین، کریزوفانیک اسید، فیستواکاسیدین، لوپئول، بتا سیتوسترول و هگزاکوزانول هستند.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Madhura,Tikta

Guna: Guru

Vipaka: Madhura

Virya :Usna

Karma: Recana

کاربردهای آن در طب آیورودا:

Gulma, Sula, Vibandha, Hrdroga, Prameha.

مصارف پزشکی:

در درمان سرطان، تب، زردی، دیابت، بیماری‌های پوستی، زخم، بیماری‌های روماتیسمی، اریسیپل، یبوست، اسهال، تشنج، هذیان، سوزش ادرار، صرع، سنگریزه، هماچوری، جوش‌ها و تومورهای غده‌ای استفاده می‌شود.