دانه سنا قهوه

[ سـِ ]

نام های منطقه ای:

فارسی: سنا قهوه ، قهوه سیاه ، علف هرز ناخوشایند

انگلیسی: Coffee Senna, Septicweed

هندی: Barikasaumdi, Barikasondi, Chakunda, Kasaumdi, Kasonda, Kasondi

سانسکریت: Arimarda, Dipana, Jarana, Kalankata, Kasaghna, Kasamara, Kasamarda

کِنادا: Dodda Thagachi, Doddatagace, Doddatagache

مالایالام: Karintakara, Mattantakara, Narrantakara, Natatagara

مراتی: Kasivda, Kasoda

تامیل: Kattuccena, Kattuttakarai, Narattantakarai, Narrantakarai

تلوگو: Kasinda, Kasindha, Kasinta, Kasintha

در سراسر جهان در پانتروپیک پراکنده شده است. در هند، به عنوان یک علف هرز در مکان‌های زباله و نزدیک خانه‌هایی که تا ارتفاع 1500 متری رشد می‌کنند، یافت می‌شود. در شمال هند این درختچه ای است باریک و بدون سلاح، راست قامت و کوتاه مدت (سالانه یا دوساله) به ارتفاع 0.5-2.5 متر که با بوی تند مشخص می شود. برگهای یکبار مرکب آن از 7-3 جفت برگچه (طول 10-2 سانتی متر و عرض 2-3 سانتی متر) تشکیل شده است که نوک آنها نوک تیز است. غده ای تپه دار در پایه ساقه برگ، بدون غده بین برگچه ها. در نزدیکی پایه ساقه هر برگ یک غده تیره رنگ آشکار وجود دارد.

قسمت های مورد استفاده:

دانه و تمام قسمت های گیاه

ترکیبات گیاهی:

پریکارپ آن حاوی: C-فلاونوزیدهای آپیژنین است. گلها: emodin, physcion و بتا گلوکوپیرانوزید آن. دانه ها: کریزولئین، لینولئیک، لینولنیک و اسیدهای اولئیک، کامپسترول، 8-کربومتوکسی-1، 7-دی هیدروکسی-3-متیل گزانتون (کاسیولین-پینسلین)، هلمینتوسپورین، جزیره ایسین، زانتورین، N-متیل مورفولین و لک آلبولین اسید، تانیک تانیک. آلوئه امودین، بیانتراکینون، کریزوفانول، هتروسیدهای دیانترونیک، راین و کلیدونات پتاسیم؛ ریشه ها: کریزوفنول، امودین، فیسیون، 1،7-دی هیدروکسی-5-متوکسی کربنی-1-3-متیل گزانتون و بتا-سیتوسترول.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Tikta-bitter, Madhura-sweet

Guna: Laghu-light to digest, Ruksha-Dryness

Vipaka:  Katu

Virya:  Ushna, Tikasna, Prabhava, Vrushya

کاربردهای آن در طب آیورودا:

Jwara, Kushta, Arsha, Raktadosha-blood impurity such as acne, skin diseases, bleeding disorders, Sotha, Kasa.

مصارف پزشکی:

در درمان سیاه سرفه، سرماخوردگی، اگزما، سوء هاضمه، التهاب گلو، آسم، برونشیت، تب، تشنج، آنفولانزا و مارگزیدگی سمی استفاده می شود. دانه ها و برگ ها به صورت خارجی در بیماری های پوستی و درمان توده ها استفاده می شود. همچنین در معالجه فیلاریازیس، بواسیر، نقرس، ملین، روماتیسم، دیابت، روماتیسم، فشار خون بالا، آبریزش، صفراوی و کرم حلقوی مفید است.