ریشه عشبه

عشبه [ عُ بـَ ]

نام های منطقه ای:

فارسی: ازملک [ اَ مـَ لـَ ] زبر

نام های دیگر: عشبه مغربی ، عشبة النار ، ظيّان ، سارساپاریلا

انگلیسی: Prickly Ivy, Rough Bindweed, Salsaparilla

هندی: Salsa, Kalisar, Magrabu, Kukurdara, Kumardar, Kukarjari

سانسکریت: Chopachini

کِنادا: Namadaberu, Sughanda-palada-gida, Parangi chakke

مالایالام: Kizhanna, Nannari, naru-ninti

تامیل: Kizhanna, Nannari, Naru-ninti

تلوگو: Pala sugandhi, Sugandhipala

درختی چوبی و دنباله دار است که طول آن تا 50 متر می رسد. بومی آمریکای جنوبی، جامائیکا، کارائیب، مکزیک، هندوراس و هند غربی است. این کوهنورد بزرگ چند ساله، ریزوم زیر زمین، بزرگ، کوتاه، گره دار، با گره های ضخیم و ریشه هایی است که تا 15 فوت طول دارند. ساقه ها صاف، نیمه چوبی، با خارهای بسیار تیز به طول ½ اینچ هستند. برگ‌ها بزرگ، ساقه‌دار متناوب، تقریباً همیشه سبز با رگبرگ‌های برجسته، وسط دنده‌های هفت عصب بسیار قوی هستند. گل و میوه مشخص نیست.

قسمت های مورد استفاده:

ریشه

ترکیبات گیاهی:

حاوی پاریژنین، پاریلین، رزین، ساپونین، ساراساپونین، سارساپاریلوسید، سارساپونین، سارساساپوژنین، سیمیلاگنین و اسمیلاساپونین است. ساپونین های دیگر عبارتند از دیوسژنین، تیگوژنین و آسپراژنین. سایر ترکیبات موجود در ushwa شامل نشاسته (50%)، رزین، الکل ستیل، روغن فرار، کافئویل شیکیمیک اسید، شیکیمیک اسید، اسید فرولیک، اسید سارساپیک، کامفرول و کورستین می باشد.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Tikta

Guna: Laghu

Vipaka: Katu

Virya: Ushna

کاربردهای آن در طب آیورودا:

بارداری، تب، جذام، آریتمی، کهیر، لوسمی، زباله، درمان نشده.

مصارف پزشکی:

برای درمان سیفلیس، جذام، پسوریازیس و سایر بیماری ها استفاده می شود. همچنین برای درمان نقرس، سوزاک، زخم های باز، آرتریت، سرفه، تب، فشار خون بالا، درد، کمبود میل جنسی، سوء هاضمه و حتی انواع خاصی از سرطان استفاده می شود.