رازیانه

نام های منطقه ای:

فارسی: رازیانه ، بادیانه ، بادیان

انگلیسی: Fannel Fruit

هندی: Saunf

سانسکریت: Misi, Madhurika

اردو: Saunf

پنجابی: Saunf

آسامی: Guvamuri

بنگالی: Marui, Panmauri

گجراتی: Variyali

کِنادا: Badisompu, Doddasompu

کشمیری: Sanuf, Badnai

مالایالام: Kattusatakuppa, Parinjaeragum

مراتی: Badishop

اوریا: Panamadhuri

تامیل: Shombu

تلوگو: Sopu

این گونه بومی جنوب اروپا و آسیا است و به دلیل میوه های معطر خود به طور گسترده در مناطق معتدل و نیمه گرمسیری جهان کشت می شود. در سراسر هند تا ارتفاع 1800 متری کشت می شود و گاهی به صورت وحشی نیز یافت می شود. رازیانه گیاهی است صاف، بدون کرک، معطر، به ارتفاع 1-2 متر. میوه ها معمولاً به صورت کامل با ساقه چسبیده، مریکارپ، تا حدود 10 میلی متر طول و 4 میلی متر عرض، پنج وجه با سطح متقاطع گسترده تر، به آرامی به سمت قاعده و راس مخروطی، با یک استایلوپود مخروطی شکل، بدون کرک، سبز یا قهوه ای مایل به زرد هستند. با پنج برجستگی اولیه برجسته کم رنگ تر، آندوسپرم، ارتوسپرم.

قسمت های مورد استفاده:

میوه

ترکیبات گیاهی:

حاوی اسانس و روغن ثابت است، که سرشار از استراگول و آنتول است. همچنین حاوی مواد معدنی و ویتامین هایی مانند فسفر، کلسیم، سدیم، ریبوفلاوین آهن، تیامین ویتامین C و نیاسین است. اسانس حاوی اسیدهای چرب مانند اسید پتروسلینیک و اسید پالمیتیک است.

خواص آن در طب آیورودا:

Rasa: Madhura, Katu, Tikta

Guna: Laghu, Ruksa

Vipaka: Madhura

Virya: Sita

Karma: Anulomana, Amadosahara, Balya, Dipana, Vatapittahara

کاربردهای آن در طب آیورودا:

آگنیماندیا، آرساس، کاسا، پراواهیکا، راکتادوسا، سولا.

مصارف پزشکی:

در مشکلات گوارشی مانند گاز، صفراوی، بوی بد دهان، استفراغ، سوء هاضمه، یبوست، نفخ، قولنج، قولنج در نوزادان، سوء هاضمه آتونیک و کاهش اسپاسم روده، بهبود شیردهی، رفع مشکلات قاعدگی، قاعدگی دردناک، رفع اسپاسم عضلانی و کاهش دهنده استفاده می شود. التهاب همچنین در رفع آب مروارید و سرفه های مجاری تنفسی، برونشیت، آسم و آبسه های ریوی نیز کاربرد دارد. در ناراحتی های ادراری، گلودرد و بیماری های لثه، اختلالات چشمی، ورم ملتحمه، بیماری های پوستی و بلفاریت چشم استفاده می شود.